TEMAT 3: OD POLA DO STOŁU. Część 1

„Od pola do stołu”, znane również jako „od pola do talerza”, to ruch promujący gotowanie i serwowanie lokalnej żywności. Oznacza to w szczególności, że składniki pochodzą bezpośrednio od rolników do restauracji lub indywidualnych konsumentów. Lokalne sieci żywnościowe mogą tworzyć społeczności wspierające takie inicjatywy żywnościowe. Ideą jest uświadomienie ludziom, skąd pochodzi ich żywność.

Food trucki to sposób na zapewnienie konsumentom świeżej, lokalnie uprawianej żywności bezpośrednio ze źródła (np. z gospodarstwa).

Zakupy online mogą znacznie ułatwić działalność od pola do stołu. Zapewnienie konsumentom możliwości zakupu produktów online może być mądrym posunięciem dla firmy rolniczej. Jest to wygodne dla konsumenta i może być bardziej przyjazne dla środowiska, ponieważ tylko jeden pojazd dostawczy może być używany do transportu kilku produktów do różnych osób, zamiast każdego klienta jadącego do sklepu (lub gospodarstwa) i z powrotem.

Podejście „od pola do stołu” jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i samowystarczalności, tworząc lokalne rynki i przestrzenie dla gospodarstw rolnych i konsumentów, w których mogą współpracować i zapewnić utrzymanie równowagi popytu i podaży. Rolnicy, którzy są świadomi potrzeb swoich klientów, są w stanie utrzymać swoją działalność, oferując odpowiednią ilość produktów wysokiej jakości we właściwym czasie (lub przez cały rok), co jest kluczem do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju.

Podejmując decyzję o tym, jakie rośliny uprawiać, należy wziąć pod uwagę dwie główne kategorie upraw: jednoroczne i wieloletnie. Uprawy jednoroczne to uprawy, które nie trwają dłużej niż dwa sezony wegetacyjne, a zazwyczaj tylko jeden. Uprawy te można dalej podzielić na 1) uprawy ozime, które są wysiewane jesienią i zbierane latem następnego roku, oraz 2) uprawy wiosenne i letnie, które są wysiewane i zbierane w tym samym roku. W UE pszenica, rzepak i żyto są zazwyczaj uprawami ozimymi. Kukurydza, słoneczniki, ryż, soja, ziemniaki i buraki cukrowe to uprawy letnie. Jęczmień jest powszechnie stosowany w obu odmianach, ozimej i jarej. Uprawy wieloletnie to uprawy (np. drzewa owocowe i winorośl), które trwają dłużej niż dwa sezony wegetacyjne, obumierając po każdym sezonie lub rosnąc nieprzerwanie; są one również nazywane uprawami trwałymi. Warunki pogodowe odgrywają ważną rolę, jeśli chodzi o jakość i ilość upraw, a co za tym idzie, jeśli chodzi o ceny żywności. Zastanawiając się nad wyborem upraw jednorocznych, należy wziąć pod uwagę warunki glebowe i płodozmian lub uprawy okrywowe (różne uprawy, takie jak trawa, drobne zboża lub rośliny strączkowe, które rolnicy sadzą w okresach między uprawą roślin pieniężnych). Uprawy gotówkowe to uprawy rolne uprawiane w celu sprzedaży z zyskiem. Uprawy międzyplonowe i okrywowe (lub uprawy CCC) to uprawy, które mogą chronić grunty rolne, które w przeciwnym razie byłyby nagie i zagrożone z powodu erozji i utraty składników odżywczych. Przy prawidłowym zarządzaniu CCC może pomóc nam złagodzić emisje gazów cieplarnianych i przeciwdziałać zmianom klimatu poprzez budowanie zawartości węgla organicznego w glebie (więcej informacji można znaleźć w „rolnictwie węglowym” w temacie 4 tego modułu). Najpopularniejszymi gatunkami CCC są życica trwała, gorczyca, koniczyna, wyka, owies, facelia i żyto.

W ramach Zielonego Ładu, strategia UE „od pola do stołu” ma na celu ponowne przemyślenie całego łańcucha wartości żywności w celu poprawy jego zrównoważonego rozwoju.

Obraz 1: Od pola do stołu

Źródło obrazu: https://www.europarc.org/european-policy/farm-to-fork-protectes-areas/